Zijn we echt wel zo liefdevol als we denken dat we zijn?

Zijn we echt wel zo liefdevol als we denken dat we zijn? Liefde, is de rode draad in ons leven. Maar niet zoals velen denken, als ze dit lezen. Het heeft namelijk niets te aken met relaties, liefde als rode draad. Het heeft te maken met een staat van zijn. Liefdevol zijn.

En dan vragen wij ons af als mediums 2.0. Zijn we als mens echt wel zo liefdevol als we pretenderen te zijn? Nou echt niet. De mens is verre van dat. Liefde zien we zo wie zo al verkeerd, zoals net aangegeven, als in een liefdesrelatie. En laten we die en masse allemaal al niet eens in stand kunnen houden.

Dat geeft dus eigenlijk al direct antwoord, op de vraag of we als mens echt wel zo liefdevol zijn als we denken. Gewoon eens bij jezelf nagaan. Vind je dat als je iets doet voor een ander en je krijgt er niet zoveel voor terug, een dank je wel bijvoorbeeld. Is er dan bij jou een stemmetje dat zegt. Nou zeg, dat is ondankbaar?

Of als je hoort dat je beste vriendin een leuke vriend heeft gescoord en jij niet, dat je dan denkt. Hmh, ik gun het haar eigenlijk niet. Durf jij eerlijk naar jezelf te zijn en voor jezelf je eigen gedachten, als het om anderen gaat, te willen analyseren. Dat er nieuwe bewoners zijn komen wonen en je kijkt nu al maanden tegen een tuin aan die een grote puinhoop is. Dat je denkt bij jezelf. Hoop niet dat het zo zal blijven. Het is een schande en de buurt wordt er niet beter van.

Zomaar een paar voorbeelden, waarbij we direct toch bepaalde niet liefdevolle gedachten hebben. Ja, maar moet ik dan alles maar goedvinden? Accepteren, zoals die vriendin, die ik nu bijna niet meer hoor. De gedachten niet meer hebben dat er niet eens een dank je wel vanaf kan. Ik al maanden tegen een puinhoop aankijk?

Er zijn toch normen en waarden! En dat klopt, geeft een medium van Mediums 2.0 chat aan. Echter, de gedachten die jij hebt zijn nog steeds niet liefdevol, ook al zijn er normen en waarden en weet je hoe dat komt?

Je vult in en je vraagt niets. Als je iets voor iemand hebt gedaan, dan is een dank je wel zeker op zijn plaats. Dat is respectvol. Als dat uitblijft, geef dan aan. Ik merk dat het mij raakt, dat ik geen dank je wel hoor. Zo, dat is liefdevol, weet je dat.

Bij die overburen hun tuin. Je kunt je er wel aan storen, maar wie weet hebben ze zoveel tegenslag gekregen toen ze in het huist trokken, dat er even geen geld meer is om de tuin nu op te knappen. En wat houd je tegen om eens met ze een praatje te maken. Dan word je zoveel wijzer. Dit is liefdevol, oprecht liefdevol.

En dan je beste vriendin. Die zich niet meer laat horen of zien, nu ze een vriend heeft. Als jullie zo close waren of zijn, dan kun je haar zelf toch contracteren. En aangeven wat je dwars zit? Dat is eerlijk, oprecht en dat is liefdevol.

Met andere woorden, zijn wij als mens liefdevol? Nee, eigenlijk niet. Zodra je voor jezelf nagaat, waar je je aan stoort, mee bemoeit, vreemd en gek vind, het zelf nooit zo zou doen. Ben je niet liefdevol.

Tenminste als je het hier bij laat. Ga je in gesprek, stel je vragen. Dat is liefdevol. Je bent dan namelijk oprecht en eerlijk. Voor jezelf en de ander. Doen we dit? Nee, vaak niet en hierdoor ontstaat ruzie, achterklap, boosheid, irritatie, teleurstellingen. En dat zou er allemaal niet hoeven te zijn, als we echt liefdevol zouden zijn.